- بانو... حالتون خوبه؟ - خوبم. فقط به خاطر هیجان زیاد، ضعف کردم. به آرامی بازویش را از دست شمن خارج کرد و صاف ایستاد. لایسن سمت آتابین چرخید و دستور داد: - فورا برو و مقداری غذا بیار. نون گرم هم بیار. ماهیگیر سریع چرخید و از کلبه خارج شد. شمن دوباره سمن نارلان چرخید و گفت: - باید تو کلبه پدر و مادرتون می‌موندین اما حالا که به اینجا اومدین، تا حاضر شدن سایبان‌ها و ندیمه‌هاتون، بهتره همین‌جا بمونین. آهی عمیق کشید و ادامه داد: - ارواح، امسال خیلی سریع انتخاب کردن. معمولا هم بهم خبر می‌دادن که قصد دارن عروس رو انتخاب کنن و فرصت داشتم ندیمه‌ها رو انتخاب کنم و بگم سایبان‌ها رو نصب کنن. حتی بعضی اوقات وسط روز، تو شلوغی انتخابشون رو اعلام می‌کردن. اما امسال... دوباره آهی کشید و رو به نارلان گفت: - البته شما نباید نگران باشین بانو. بهتون اطمینان می‌دم تا عصر همه چیز رو به نحو احسنت آماده کنم. دختر سری به تایید تکان داد و منتظر ادامه حرف شمن ماند. - شما می‌تونین تا اون موقع همین‌جا بمونین. عصر همراه مردم برای همراهیتون به اقامتگاه عروس میام. - پس منتظرتون می‌مونم. فالیاث قبل از این‌که به دنبال شمن، از کلبه خارج شود، گفت: - به مادلا می‌گم با زنها براتون ناهار بیاره. لطفا برای فرزندمون هم دعای خیر کنین. - بسیار خوب. وقتی دو مرد از کلبه خارج شدند، نارلان روی تخت سقوط کرد و نالید: - من نمی‌تونم این رو برا ده روز دیگه تحمل کنم. من می‌خوام آزاد باشم. سرینام پشتش را نوازش کرد و با لحنی پر حسرت گفت: - بهتره بهش عادت کنی. این ده روز تمرینن برا وقتی که همسر ارواح میشی. فکر نکنم اون‌جا بذارن هر کاری دوست داری بکنی. - از همینش متنفرم. من رو چه به دستور دادن و به خدمت گرفتن بقیه. تلخ خندید و به در نگاه کرد که دوباره باز شد و آتابین با ظرف غذا وارد شد. - غذا رو از خونه شما گرف...