قسمت 126 – خطر پنهان

بعد از مدتی، گراویس سرش را بلند و به رئیس گیلد نگاه کرد: «نیت پشت کاری که گورن انجام داده، مهم نیست. اون جونش رو به‌خاطر من به خطر انداخته و هرچی می‌تونسته به من داده. دلیل این کارا، خود کار رو تغییر نمی‌دن. من اون رو به‌خاطر کارایی که انجام داده به‌یاد خواهم داشت، نه به‌خاطر فکرایی که ممکن بود داشته باشه.»

چشمان رئیس گیلد، درخشش کوچکی از شناخت و علاقه نشان داد. او به سوی تخت خود رفت. او نشست و به گراویس نگاه کرد: «به اندازه کافی صحبت کردیم. ما الان هم‌دیگه رو بهتر می‌شناسیم و طرف مقابل رو هم درک می‌کنیم، اما رابطه ما تغییری نمی‌کنه. ما باید عدالت رو برای همه شاگردامون رعایت کنیم. هیچ‌چیزی تغییر نمی‌کنه.»

او مکثی کرد و سپس با صدایی بلند گفت: «اما، این جِیمی، نقش بزرگی تو این قضیه تراژیک بازی کرده. این شاگرد، یکی از اعضای گیلدش رو کشته و شاگردای گیلد صاعقه من حق ندارن این‌جوری رفتار کنن.»

او رو به یکی از ریش‌سفیدان کرد و گفت: «دنبال این جیمی بگردین و بیارینش این‌جا.»

ریش‌سفید برای رئیس گیلد سری تکان داد و سالن را ترک کرد. رئیس گیلد رو به گراویس کرد و دستش را به نشانه مرخص کردنش تکان داد: «کارمون این‌جا تموم شده‌ست!»

گراویس در‌حالی‌که می‌ایستاد سری تکان داد. او درحالی‌که برمی‌گشت گفت: «من همه مرگ‌ها رو در آینده جبران می‌کنم.»

او به در بسته رسید و با صاعقه‌اش آن را باز کرد. او از در رد شد و ادامه داد: «من فرقه صاعقه رو حاکم مطلق این جهان می‌کنم. طوری که هیچ رقیبی براش وجود نداشته باشه!»

در بسته شد، اما افراد داخل سالن صحبت نکردند. آن‌ها به کل دشمنی و این‌که چقدر غم‌انگیز بود فکر کردند. آن‌ها می‌توانستند گراویس را درک کنند، و همچنین می‌توانستند بفهمند که اگر قصد کشتن او را نداشته باشند، در واقع برای همه آن‌ها بهتر است. بااین‌حال، این فقط یک خیال بود. گیلد صاعقه باید عدالت را رعایت می‌کرد! اگر آن‌ها به گراویس رحم کنند، به همه قربانیان و جنایتکاران تحت‌تعق...