دست آکامه دردی نداشت اما وحشت بود که او را فلج می‌کرد. کورو دو طرف فک هیولا را گرفت و به زور باز کرد. چنگ‌هایش را در بدن هیولای بی‌صدا فرو کرد و به دو طرف کشید. هیولا با صدای پاپ کوچکی ترکید. آکامه روی زمین به خودش می‌لرزید. کورو نگاهی رقت‌انگیز به ارباب جدیدش انداخت. اگر یک‌دندگی هیناتا نبود، آکامه این همه بدبختی به جان نمی‌خرید. کورو به دخترک لرزان کمک کرد تا آهسته بنشیند.

آکامه هیستریک می‌گریست. تا به حال چنین جانورانی را حتی در کتب درسی قبیله هم ندیده بود. کورو آهسته کمر آکامه را مالید و با آهی عمیق گفت:

- ارباب! اسم اون جونورا ماناایتا هست. باید بهتون بگم که از جک و جونورای دم‌دستی هست که همه جا پیدا می‌شن حتی تو دنیای آدما. چیز زیادی برای...