* سـخن پـایانی * حفره‌های زیادی برای سقوط کردن وجود دارد. حداقل، این طریقی است که من آمدم تا با آن جهان را ببینم. حفره‌های کوچک، حفره‌های بزرگ، حفره‌های سطحی، حفره‌های عمیق، حفره‌هایی که به راحتی دیده می‌شوند، حفره‌هایی که به سختی قابل دیدن‌اند، حفره‌هایی که هنوز کسی در چنگ آنها نیفتاده، حفره‌هایی که بسیاری را در خود بلعیده است. واقعا تنوع زیادی دارند. فکر کردن به تک‌تک آنها باعث می‌شد نتوانم قدم از قدم بردارم. وقتی جوان بودم، داستان‌هایی را می‌پسندیدم که به اجازه می‌دادند حفره‌ها را فراموش کنم. و نه فقط من، بلکه به نظر می‌رسید همه دوست داشتند داستان‌هایی بنویسند که دنیای امنی را وصف می‌کنند، جایی که همه‌ی حفره‌ها پوشانده می‌شدند. ممکن است ما آنها را «داستان‌هایی اِستریلیزه شده» بنامیم. البته، برای ق...