فصل ۱۸۷

گزینه "طنین" در چکش فقط به ارتعاشات شدید محدود نمی‌شد. به بیان دقیق، به «انتقال» نزدیک‌تر بود. انجماد چکش باعث می‌شد آیتم‌ها منجمد شوند، پوشاندنش در شعله‌های آتش نتیجه‌ی مشابهی برای آیتم‌های طنین انداز ایجاد می‌کرد، به معنای دیگر، وضعیت چکش به طور کامل به آیتم منتقل میافت.

[خاک! کگگگگاگاگاگاگا!]

به این ترتیب، تیرها و نیزه‌هایی که عمیقاً در بدن هیولا جاسازی شده بودند، به‌طور خودکار را با شعله‌ی قدرتمند پوشانده شدند.

[کاوووووووووووو!]

جانور در حالی که از درد می‌غرید روی زمین غلت زد.

ایل‌هان و شوالیه‌ها برای آنکه تک تک استخوان‌های اژدها را در بدنش بکارند، زجر کشیده بودند، پس اگر بعد از آن همه روی زمین غلت نمی‌خورد، تلاش‌هایشان به هدر می‌رفت. حالا وقتش بود که پاداش زحماتشان را دریافت کنند!

«هپ!»

ایل‌هان با رضایت سرش را تکان داد و دوباره به هوا پرید. جهش، جهش دوباره، جهش دوباره، جهش دوباره! انگار در یک بازی دستورات را وارد می‌کرد، مهارت را بدون کوچک‌ترین خطایی فعال کرد و مدت کوتاهی به سرعت نهایی خود رسید.

«اوووووه!»

با اضافه کردن کمی وزن موجودی به چکش، چرخشی جزئی به حمله‌ی خود وارد کرد.

اگر زاويه را اشتباه محاسبه مي‌كرد، او بود كه به خاك می‌افتاد، ولي ايل‌هان ترديد نداشت. نتیجه موفقیت محض بود! با سرعتی که از حمله‌ور شدنش باقی مانده بود، بدنش شروع به چرخش در هوا کرد.

«همین حالا بمیر!»

این ضربه‌ی قدرتمند پایان دهنده پر از نقطه ضعف بود! اما جانور اهریمنی همچنان از درد روی زمین می‌غلتید و در موقعیتی نبود که از نقطه ضعف‌ها استفاده کند و جاخالی دهد. چکش چرخان ایل‌هان به پشتش اصابت کرد!

[ضربه کاری!]

[مهارت، ضربه کاری، به سطح ۵۳ رسید.]

[کیوووووووووووووووووووووووووووو]

این چکش به دلیل انتقال وزن، به علاوه‌ی سرعت و چرخش، صدها تن وزن داشت! جانور اهریمنی در اثر حمله‌ی تمام کننده ایل‌هان هوشیاری خود را از دست داد.

اهریمنی با سطحی بیش از ۲۶۰، به‌خاطر ضربه خوردن از انسانی که سطحی کمتر از ۱۵۰ داشت بیهوش شد!

«فو.»

با وجود اینکه جانور شیطان هوشیاری خود را از دست داده بود، شعله‌های سیاه همچنان می‌سوختند، و این ایل‌هان را می‌ترساند، به‌خاطر شعله‌ها که هر لحظه آسیب وار...