چپتر ۴۳

با حرص نگاهش کردم و و دوباره توجه‌م رو معطوف بحث اونا کردم. تیرداد پوزخندی زد و کشی به بدنش داد و گفت:

- پس نتیجه می‌گیریم که راحتم. نه زنی، نه بچه‌ای. به‌درد نمی‌خورن که، فقط دردسرن‌. مانی هم تا چندوقت دیگه بچه‌دار می‌شه و می‌فهمه چی می‌گم.

آوین سریع سرش رو برگردوند و گفت:

- عمو مگه نگفتی من بچه‌تم؟!

تیرداد دستش رو بالا گرفت و گفت:

- تو استثنایی عموجان.

آنید به آوین غرید:

- با تواما بچه. می‌‌گم هدفت برای آینده‌ت چیه؟

صوفیه که تا اون موقع ساکت بود و مشغول خوردن، این بار به حرف اومد و گفت:

- آنید حال من دیگه داره به‌هم می‌‌خوره.

آنید برگشت و گفت:

- من دارم با این حرف می‌زنم. خیلیم اتفاقاً مشتاقه.

بعد سرش رو سمت آوین برگردوند و ادامه داد:

- مگه نه خاله‌جون؟

آوین لبخند اجباری‌ای زد و با لحنی که از سر زور سعی می‌کرد مشتاق باشه گفت:

- آره... خیلی!

حواسم رو از اونا گرفتم و دوباره به بحث سامیار و تیرداد و مانی ملحق شدم.

مانی: بچه به‌نظر من چیز شیرینیه. شاید خرج خیلی داشته باشه اما من عاشق بچه‌م.

تیرداد لبخند شیطونی زد و گفت:

- عاشق بچه یا قبلش؟

پرت کردنِ کوسن مبل از سمت آنید به صورت تیرداد برابر شد با قهقه‌ی بلند آوین و فریاد من:

- تیرداد دهنت رو ببند! نمی‌بینی بچه این‌جا نشسته؟!

تیرداد با حرص کوسن رو پرت کرد اون‌ور و غرید:

- این گوسفند ماده‌ی صدوپنجاه‌کیلویی بچه‌س؟!

آوین داد زد:

- عمو!

صوفیه که کلافه شده بود پوف بلندی کشید و گفت:

- همه‌تون عین بچه‌های دوازده‌ساله می‌مونین به خدا!

تیرداد دست‌به‌سیـنه شد و گفت:

- من اصلاً به این چیزا کار ندارم. تنها صحبت من اینه که می‌گم من از وقتی که باند...