اسمیت کمی مکث کرد و با چهره ای گرفته جواب داد: «این و یه زباله گرد پیدا کرده قربان، هر چند با قیمت خوبی ازش خریدم اما چیز خاصی نیست. فقط یه یشمه که بوی خوب و آرامش بخشی می ده، عتیقه فروشی هم بردمش ولی گفتن قدمت چندانی نداره!» پیرمرد بار دیگر بوی یاس مسحور کننده را استشمام کرد و گفت: «پس می گی این و از یه زباله گرد گرفتی دیگه؟» اسمیت کمی نگران بود، سرش را پایین انداخت و به سرعت پاسخ داد: «قربان تموم و کمال هزینشو پرداخت کردم!» پیرمرد پوزخندی زد و پرسید : «جدی می گی؟ ولی این قیمتی نداره!» «هر چی شما بگین قربان می دونم بی ارزشه، دو برابر خسارتتون و می دم. شما نگران نباشین!» پیرمرد یشم را به سمت هرمان انداخت و گفت: «هی بچه یادته ظهر چی بهت گفتم؟ اینم نتیجه یه پولدار بی شرف بودنه. درست نمی گم پاتریکی؟» اسمیت لبش را گاز گرفت و آهسته زمزمه کرد: «درسته قربان!» بوی یاس در یک لحظه تمام اندوه و خیالات باقی مانده هرمان را از خاطرش برد، طوری به یشم خیره شده بود و نفس نفس می زد که انگار چیزی به جز عطر یاس برایش اهمیتی ندارد. بعد از مدتی با آرامش نفس عمیقی کشید و به پیرمرد گفت: «بوی خیلی خوبی می ده! می خوای باهاش چیکار کنی بابا بزرگ؟» پیرمرد دست پاتریک را گرفت و او را بلند کرد، سپس به طرف هرمان لبخند زد و جواب داد: «این هدیه من به نوه ی دوست داشتنیمه، می تونی داشته باشیش. فقط خوب مراقبش باش، امیدوارم باهاش خوشبخت شی! نه یعنی باهاش خوش عطر شی، چون خیلی بو می دی! البته ناراحت نشی ها برای یه زباله گرد بو دادن نشانه ی افتخاره. » پسرک کمی خجالت کشید اما باز هم با دستان کوچکش یشم را نوازش کرد و سرش را تکان داد، این هدیه، حتی بدون ماهیتش ارزش زیادی برای او داشت. سپس آویز را به گردنش انداخت و گفت: «ممنون بابا بزرگ.» پیرمرد دستش را کنار گوشش حلقه کرد و فریاد زد: «چی می گی؟ نشنیدم.» هرمان خندید و به پیرمرد نزدیک تر شد، سپس با صدایی بلند تر از قبل گفت: «ممنونم بابا بزرگ!» .... بعد از انجام دادن مابقی کار ها در ضایعاتی و گرفتن خسارت به سمت انبار به راه افتادند، هرمان هنوز کنجکاو بود و نمی توانست کاری که پیرمرد انجام داد را درک کند، با تردید سرش را خاراند و گفت: «بابا بزرگ؟» پیرمرد نگاهی به پسرک انداخت و جواب...