قسمت 91 – سر و کله زدن با همه‌چیز

2ماه از حادثه‌ گیلد صاعقه فرعی گذشته بود و گراویس در امتداد جاده‌ای به‌سمت شمال می‌دوید. او پس از این حادثه، چندین روز در حس گناه فرو رفته بود. هر روز صبح، گراویس درحالی‌که صحنه‌ گیلد صاعقه در رویاهایش تکرار می‌شد، با عرق سردی از خواب می‌پرید. حتی 2ماه پس از این اتفاق، او هم‌چنان هر زمان که به فکر گورن می‌افتاد، درد عمیقی احساس می‌کرد.

اگرچه گراویس متوجه شده بود که بخشی از دلیل مرگ گورن احتمالاً بهشت بوده است، اما این هنوز او را بی گناه نمی‌کرد. بله، احتمالاً بهشت تمام شانس کارمایی گورن را ربوده بود، و این یکی از عوامل اصلی مؤثر محسوب می‌شد، اما گراویس هنوز هم نمی‌توانست سرزنش را از بین ببرد. اگر او بدون فکر عمل نمی‌کرد، گورن اکنون زنده بود. این موضوع بر ذهن گراویس سنگینی می‌کرد.

بااین‌حال، گراویس هم‌چنان تصمیم گرفت به راه خود ادامه دهد. اگرچه گراویس هرگز نمی‌توانست کاری را که گورن برای او انجام داده بود جبران کند، اما هنوز هم می‌توانست تا حدی انتقام بگیرد. گراویس با عصبانیت به آسمان نگاه کرد. تنها دلیلی که حمله بی‌فکر او باعث کشته شدن گورن در یک حمله شد احتمالاً بهشت بود. گراویس فقط می‌توانست دو کار برای گورن انجام دهد: کمک به فرقه صاعقه و نابود کردن بهشت.

گراویس هم‌چنین جیمی را فراموش نکرد. جیمی سعی کرده بود گراویس را بکشد و او را به داخل گودال مدفوع انداخته بود. او هم‌چنین بخشی از دلیل دیوانه شدن گراویس از عصبانیت و نفرت بود. جیمی هم باید تقاصش را پس می‌داد!

اگرچه گراویس گرفتار گناه بود، اما هرگز از قدرت خود غافل نشد. گرداب انرژی او به‌طور خودکار، انرژی موجود در جو را می‌مکید و پس از مدت زمان زیادی به حالت اشباع می‌رسید. در آن نقطه، گراویس فقط نیاز داشت که انرژی را با اراده خود فشرده کند.

مدیتیشن همچنین به تسریع افزایش انرژی کمک کرد. اگر گراویس مدیتیشن می‌کرد، قدرت گرداب انرژی حدود 2برابر افزایش می‌یافت. گراویس قبل از این‌که به قاره میانی سفر کند، ابتدا روی افزایش قلمرو خود تمرکز کرده بود.

گراویس انتظار داشت که هاله‌-اراده‌‌، بدن فیزیکی بسیار قوی و صاعقه ویرانگرش احتمالاً به او اجازه دهند در برابر افراد 2سطح و بالاتر از او پیروز شود. این ممکن است زیاد به‌نظر نرسد، اما توج...