قسمت 65 – دروغ‌‌گویی

گراویس درحالی‌که به آسمان نگاه می‌کرد پوزخندی زد. برای اولین‌بار، او موفق شد یک امتیاز در برابر بهشت بگیرد. با وجود این‌که او هنوز به‌طرز باورنکردنی‌ای ضعیف بود، در مقایسه با بهشت، هنوز توانسته بود آن‌قدر عصبانیش کند که هر پیامد حمله به او را نادیده بگیرد.

گراویس می‌دانست که اگر همه چیز به روال عادی خود پیش برود، پدرش جان او را نجات نخواهد داد. بااین‌حال، گراویس کاملاً اطمینان داشت که پدرش اجازه نخواهد داد که بهشت قوانین خودش را برای برخورد با او زیر پا بگذارد. این واقعیت که بهشت مستقیماً جانوران را کنترل می‌کرد نقض قوانین بود، اما هنوز در محدوده چیزی بود که گراویس می‌توانست مدیریت کند.

«آخ!»

وقتی گراویس بازویش را حرکت ‌داد، احساس می‌کرد که درد در سرتاسر بدنش می‌پیچد، و تنها حالا متوجه شد که واقعاً چقدر مجروح شده است. خوشبختانه، هیچ استخوان شکسته‌ای وجود نداشت، و تنها یک روز طول می‌کشید تا به وضعیت اوج بازگردد. اگر اندام‌ها و خون معتدلی نداشت، بهبودی هفته‌ها طول می‌کشید.

او سیبر سیاه خود را دوباره پشتش گذاشت و سیبر جدیدش را بازرسی کرد. طولش به اندازه همان قبلی بود، اما قرمز بود و خطوط متعددی روی سطح آن متقاطع بودند. وقتی گراویس از نزدیک به آن نگاه کرد، با خوشحالی لبخند زد و با خودش گفت: «یه سلاح انرژی!»

گراویس اصول اولیه آهنگری تجهیزات را در دنیای خانه خود آموخته بود و به اندازه کافی دانش داشت تا متوجه شود که این شمشیر چقدر ارزش دارد. یک سلاح انرژی، همان‌طور که از نامش پیداست، سلاحی مناسب برای یک متخصص جمع‌آوری انرژی بود. تنها با تزریق انرژی فرد، می‌توان پتانسیل کامل چنین سلاحی را به نمایش گذاشت.

گراویس مدتی بود که می‌خواست یک سلاح طولانی‌مدت پیدا کند. سیبر سنگ خلأ او عالی بود، اما در‌حال‌حاضر جنبه مثبت جذب انرژی به محض عبور از قلمرو جمع‌آوری انرژی منفی می‌شد. در آن موقع، سیبر شروع به جذب انرژی خودش می‌کند.

گراویس از خودش پرسید: «واقعاً میشه اینو شانس حساب کرد؟» ولی سریعاً سرش را تکان داد. گنج‌های این‌جا گنجینه‌های طبیعی نبودند که به‌طور تصادفی قرار گرفته باشند. آن‌ها گنجینه‌هایی بودند که توسط روئسا در این‌جا قرار گرفته بودند.

علاوه بر آن، گراویس از قبل قدرت کافی برای پاکسازی از کل لگن طبیعت را داشت. او می‌توانست هر گنجی را...