قسمت 62 – استخوان‌های معتدل گراویس در غار خود نشست و اولین قرص استخوان را مصرف کرد. در مقایسه با زمانی که پوستش را تعدیل می‌کرد، در حین مصرف قرص‌ها هیچ تمرین اضافی انجام نمی‌داد. دلایل متعددی برای این کار وجود داشت. اول از همه، در آن زمان، او سعی کرده بود مصرف قرص پوست را یک قرص کاهش دهد، زیرا به شدت کمبود پول داشت. دلیل دیگر این بود که تعدیل استخوان‌ها با تمرین بسیار سخت بود. از نظر تئوری، او می‌توانست با مشت و لگد زدن به دیواره‌های غار استخوان‌های اندام‌هایش را نرم کند، اما در مورد استخوان‌هایی که در بالاتنه و سرش بودند چطور؟ در عوض، او در غار ماند و هر چند ساعت یک قرص مصرف کرد. او احساس کرد که استخوان‌هایش کم‌کم دوام بیش‌تری می‌یابند و هر افزایش تنها به تشنگی او برای قدرت دامن می‌زند. این‌بار با زمانی‌که پوستش را معتدل کرده بود فرق داشت. در طول سه ماه گذشته، او به انزوای خود عادت کرده بود و هدف کوتاه‌مدت جدید او بازگشت به خانواده‌اش در دنیای خود بود. اگر او به دنیای خود باز می‌گشت، دیگر احساس انزوا و تنهایی نمی‌کرد. او پدرش، مادرش، اورفیوس، و احتمالاً سایر اعضای خانواده‌اش را در کنار خود می‌داشت. گراویس ممکن بود در دنیای پایین تنها باشد، اما در دنیای خود این‌گونه نبود. شاید این‌جا تاریک و منزوی به‌نظر برسد، اما او فقط باید از آن عبور می‌کرد و همه‌چیز، خود به خود حل می‌شد. او فقط برای بازگشت نیاز داشت جهان پایین را پشت سر بگذارد. حرص و آز و انگیزه، گراویس را وادار کرد تا به تعدیل استخوان‌هایش ادامه دهد. هر افزایش قدرت، او را به هدفش نزدیک می‌کرد. روز به شب تبدیل شد و شب دوباره به روز تبدیل شد. بعد از 28‌ساعت کامل، گراویس کار تعدیل استخوان‌هایش را تمام کرده بود. او سرزندگی و سختی باورنکردنی آن‌ها را احساس کرد. او مطمئن بود که هر چه تلاش کند نمی‌تواند استخوان‌هایش را بشکند. استخوان‌ها به‌طور طبیعی سخت‌تر از پوست بودند، و این برای استخوان‌ها و پوست معتدل نیز صدق می‌کرد. مجروح کردن پوست گراویس بسیار چالش‌برانگیز شده بود، اما استخوان‌های او چندین برابر سخت‌تر بودند. روزگاری گذشته بود که او مجبور بود در دعوا با شانه شکسته دست و پنجه نرم کند. چون...