قسمت ۸۲: فرمانده شدن

روش دوئل مثل قبل بود.

هر 10 نفر یک بار با یکدیگر دوئل می‌کردند. برد دو امتیاز اضافه و شکست یک امتیاز کسر می‌کرد. در مجموع 9 دوئل برگزار می‌شد که امتیازات پیروزی رتبه بندی را تعیین می‌کرد.

با این حال هیچ محدودیت زمانی برای دوئل نبود. تا زمانی که حریف شکست می‌خورد ادامه داشت.

اولین حریف کانگ‌جون فرمانروا فید بود.

به نظر می‌آمد مردی چینی 30 ساله‌ای باشد. قدش تقریبا 190 بود. با ابهت به نظر می‌رسید و کانگ‌جون را یاد شخصیت گوان یو از رمان سه پادشاهی می‌انداخت.

«لوکان. تو در دوئل نخست بهترین بودی اما الان دیگه فرق می‌کنه کسی که آخرین نفر لبخند بزنه برنده‌ست.»

فید در دوئل اصلی در رده پنجم قرار گرفت و از آندارس، داماس و آگنوس شکست خورد.

با این حال، پس از گذشت دو ساعت، به دیدگاه روشن‌تری رسید و اعتماد به نفسش برای پیروزی در مقابل کانگ‌جون زیاد شد.

«اگه اعتماد به نفس داری بیا.»

کانگ‌جون شمشیرش را بالا آورد.

«آم...»

فید در افکارش فرو رفت.

-عجیبه...چرا واقعا چنین حالت سستی از خودش نشون داد؟

کانگ‌جون فاصله زیادی داشت. نمی‌دانست چطور باید حمله کند.

فید تردید کرد. بنابراین کانگ‌جون جلو رفت.

«پس من اول حمله می‌کنم.»

حالت کانگ‌جون سریع تغییر کرد. تمام فاصله‌ها از بین رفته بودند.

هویک!

شمشیر با او به پرواز درآمد. ضربه‌ای معمولی بود اما تکانه پشتش را احساس می‌کرد که می‌تواند کوه را از هم جدا کند!

-اسلحه رو متوقف کن!!

فید با عجله متوقفش کرد.

کاکانگ!

مهارت پیشرفته متوقف کردن اسلحه‌ها، فنی بود که با آموزش ارتقا پیدا کرده بود.

نه تنها دفاع بی‌نقصی داشت بلکه می‌توانست ضد حمله داشته باشد و به حریفش ضربه‌ای محکم وارد کند.

کواررونگ!

صدایی از شمشیر فید به گوش رسید که همچون طوفانی در فضا حرکت می‌کرد.

سوییک! پاپاپات!

حرکتی مهیب که به نظر می‌رسید می‌تواند هر چیزی در مسیرش را در بشکند.

با این حال کانگ‌جون بی‌سر و صدا از حمله‌اش گریخت و سعی بر بریدن گردن فید کرد.

سوک سوک!

دوک!

سر فید روی زمین غلتید.

فرمانروای دوم داماس بود. او جنگجویی ژاپنی بود که دو شمشیر با طولی متفاوت داشت.

داماس کسی که در مقابل آلامو پیروز شده بود، اطمینانش را در پیروزی به کانگ‌جون نشان داد.

«آماده باش.»

داماس همچون باد به جلو حرکت کرد. او در یک آن فاصله‌اش را مثل پیکان تیری در پرواز کم کرد.

کاکانگ! پوهاک!

همان لحظه کانگ‌جون به جلو شتافت و شمشیرش را بالا برد. شمشیرهای داماس متوقف شدند و ضربه خورد.

کوئونگ!

داماس در خون گردن نیمه بریده‌اش غرق شد!!

حریف سوم آگنوس بود.

او روشنگری جدیدی در مبارزات جادویی داشت. در ابتدا، مهارتش در پرتاب زمانی بود اما برای الان او مهارت جابجایی داشت که چشمک نام داشت.

سرعت پرتابش بسیار کوتاه بود. هنگام مبارزه با دشمنانی که از حملات ستیز جنگجویانه استفاده می‌کردند سودمند بود. می‌توانست فاصله‌اش را حفظ کند و از جادوی حمله استفاده کند.

«هه! این بار فرق داره لوکان!»

او هنوز شکست در مبارزه اول را به ‌خاطر داشت. بنابراین نگاه آگنوس به سمت کانگ‌جون سرشار از غضب بود.

هواروک!هوارووک!

بلافاصله حمله جادوییش را راه انداخت و یک سری شعله آتش از چوبش بیرون آمد.

با نزدیک شدن کانگ‌جون، آگنوس از چشمک ب...