سرم را پایین انداخته بودم و به جلوی پاهایم نگاه می‌کردم.

کوچه تاریک و نمور بود، چراغ‌ها چشمک می‌زدند؛ نفس‌هایم به شمار افتاده بود.

قدم‌هایم را می‌شمردم...

101...102...103

حریصانه هوا را به ریه‌هایم کشیدم و پس از چند ثانیه بیرون دادم.

از کوچه‌‌یمان می‌ترسم، خلوت و تاریک... گاهی حس می‌کنم هیچ انت...