لتیوس در گوشه ای از آهنگری زانو زده بود و یک تابلو را جلوی خودش در دست گرفته بود که روی آن به خط درشت نوشته شده بود:

[ من یک شیطان احمق هستم و عهد می بندم که دیگر هیچ‌گاه بانو " زویا " بلندمرتبه و زیبا و بی‌همتا را اذیت نکنم. ]

" عامم..زویا-" لتیوس می خواست چیزی بگوید اما با فریادی که زویا بر سر او کشید ساکت شد.

" خفه شو، تا وقتی از انجام اون کارهات پشیمون نشدی باید همونجا بشینی." دختر قد کوتاه که از نژاد دورف ها بود با لحنی مصمم این را گفت.

" هوف..." لتیوس آهی از حسرت کشی..چون می دانست باقی عمرش را باید مانند یک سگ در گوشه آهنگریه یک دورف بد بو بگذراند...

' وقتی واکنش های لعنتیت انقدر سرگرم کنندست انتظار نداشته باش که از کارهام پشیمون بشم~' لتیوس همانطور که در سرش به زویا فحش می‌داد این را نیز در ذهنش گفت زیرا جرئت به زبان آوردنش را نداشت.

×××

" پس این چیزیه که بهش میگن لباس؟." د...