فصل اول: بی‌گناه‌ترین زندانی                                                                   
چپترسوم: تصمیم نهایی

همزمان با جریان داشتن جلسه شورای فرماندهی- سالن تمرینات ورزشی و رزمی جزیره

سالن تمرینات ورزشی جزیره یک سالن سرپوشیده‌ی بسیار بزرگ چند منظوره با بسیاری از وسایل ورزشی و بدنسازی مختلف بود. در گوشه ای از این سالن تجمعی از سربازان مشتاق وجود داشت که سر وصدای زیادی برپا کرده بودند. در میانه‌ی این هیاهو پیرمردی که در اواسط دهه‌ی شصت سالگی‌اش بود با جوانی که نصف سن او هم نبود مسابقه‌ی پینگ پنگ می‌داد. با اینکه موهای سر و صورت پیرمرد مانند گچ سفید بود اما او بدنی عضلانی و کات داشت. حرکات بدنش موقع بازی بسیار سبک و تند وتیز بود. ضرباتی که به توپ می زد بسیار دقیق و هدف‌دار بود. رقابت سنگین و نفس‌گیر ادامه داشت تا اینکه پیرمرد ضربه آخر را زد و امتیاز نهایی را بدست آورد. داور مسابقه در سوتش دمید. دستش را بالا برد و خاتمه این رقابت حساس را اعلام کرد.                                             

« تامام تامام تامام!. بازی تمام شد!. طبق معمول برنده‌ی بازی کسی نیست جز پروفسووووورررر فررررررری من!!!.»                                       
تماشاچی‌ها طبق معمول شروع به غرغر و اعتراض کردند:                                                                                                       

+« ای بابا، بازم که پروفسور برنده شد».                                                                                

_«آخه یعنی چی!!! حتی یک نفرم نیست که بتونه آبرو داری کنه؟»                                           

 *«واقعا هیچکسی وجود نداره که بتونه این پیرمرد رو به موت رو شکست بده؟»                                  

#« دیگه حالم داره از این بازیا بهم می‌خوره! همش شده بردهای تکراری و مسخره!»                                

جمعیت نامید با ناراحتی و سرافکندگی کم کم پراکنده شدند. البته در میان جمعیت کسانی نیز بودند که طرفدار پیرمرد بودند. یکی از آنها جوانی بود که چند لحظه قبل از او شکست خورده بود. با لبخند و ملایمت رو به رقیب برنده اش گفت:                     ...