_____________________________________________________________ #مقدمه "جسدم را بخوان!" همان جسدی که خاکسترهایش را برای تو به یادگاری گذاشته‌ام... همان جسدی که روی دانه به دانه‌ی سلول‌های سوخته‌اش به مرگ نوشتم: "به کسی که دوستش دارم!" چه این که این جسد، زبان زنده‌اش گویا نبود! ____________________________________________________________ _________________________________________________________ #part_1 مامان نگاهم می‌کرد؛ در حالی که روی زمین افتاده بود، انگار خودش که نه... بابا سرش را روی پاها...