چپتر ۲۲۵

پورتال، دیواره ای به رنگ آبی روشن و سفید داره و یامازو فشار زیادی رو روی قلبش احساس میکنه. اونقدر که حین کشیده شدن، حس میکنه که چشماش از شدت هیجان و ترس و نگرانی خیس شده. اما از اینکه تونسته به تنهایی و حتی بدون کمک روح آگاهش همچین کاری رو انجام بده تعجب میکنه چون میدونه که تا حالا، قادر به انجام همچین کاری نبوده.

وقتی پورتال به انتها میرسه، یامازو خودشو بالای یه نقشه میبینه. این یه نقشه ی هولوگرافیکیه و شکل نامعمولش باعث تعجب یامازو میشه چون درک نمیکنه که ساختار این دنیا چطوره. احتمال میده که قرار نیست از طریق این نقشه ی هولوگرافیکی به جایی برسه اما محض اطمینان، دست به کار میشه و به سمت یکی از سرزمین های مشخص شده ی روی نقشه میره.

***

جایی که یامازوی فیزیکی از طریق نیروی ذهنیش واردش میشه، یه قلمروی سرد و نسبتا عجیبه که در یک ناحیه ی کوهستانی واقع شده. یامازو احساس میکنه که نباید اینجا حضور داشته باشه یا حداقل، اتمسفر اینجا قرار نیست که از سلامتی و امنتیش مراقبت کنه. اون هنوز از سفر پورتالی خودش خستگی به در نکرده که پورتال دیگه ای رو رو به روی خودش میبینه. این پورتال، مثل درب معلقیه که ناگهان، وسط یه بیابون درندشت، ظاهر شده.

یامازو که تا اینجا سعی کرده خوشبینی خودشو حفظ کنه، و از این خواب شفاف که در جریانش قادر به درک محیط اطرافش و پیاده سازی اراده اش هست نسبتا خوشحاله، وارد پورتال جدید میشه. اما چیزی نمیگذره که متوجه میشه این پورتال، لزوما به دست موجود خیرخواهی ساخته نشده.

وقتی که یامازو چشمای خودشو باز میکنه، با چهره ی چند زن رو به رو میشه که سابق بر این هم یکی از اونا رو ملاقات کرده بود.

زنی که وسط همه وایساده، موهای آبی و شاخ های کوچک سرخ رنگی داره و پوست سفید و بدن تازه و برجسته ای داره. اون دو جیه.

یامازو با خودش فکر میکنه که چرا به اینجا او...